Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Μπαμπινιώτης

Το ακόλουθον κομμάτιν εξέθαψα το πρόσφατα τζιαι εθεώρησα το καλόν να το μοιραστώ με τους φίλους μου.  Παλιά είχα το ρίνγκτοουν!

ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ!!



ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ & ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ ΤΗΣ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ



1. Τα λήγοντα εις -χώσεως, -χύσεως, -μπήξεως, καθώς και ο αριθμός ΤΡΙΑ (3) συντάσσονται "με το συμπάθιο".

2. Όλα τα εις -ούτσος λήγοντα, φανερώνουν ανδρεία ή σοφία και συντάσσονται γενικώς με όλες τις λέξεις π.χ. Ανδρούτσος (ανδρεία), Πανούτσος (σοφία). Εξαιρούνται τα: Γιούτσος και Πούτσος που ναι μεν φανερώνουν ανδρεία, αλλά συντάσσονται μόνο με το "έμπαινε".

3. Όλα τα εις -ανα λήγοντα, είναι ηδονής σημαντικά π.χ. πουτάνα, φακλάνα, νταρντάνα, γαγκλάνα κλπ. Εξαιρούνται το καμπάνα ως κρούσεως σημαντικό και το Αλαμάνα, ως ιστορικό τοπωνύμιο.

4. Όλα τα εις -αράς, είναι μεγέθους σημαντικά, όπως πουτσαράς, κοιλαράς, κωλαράς κλπ. Εξαιρείται ο φουκαράς.
5. Όλα τα εις -ακας λήγοντα, δουλεύουν επί 8ώρου βάσεως π.χ. δασοφύλακας, νυχτοφύλακας, χωροφύλακας κλπ. Εξαιρείται ο μαλάκας που δουλεύει επί 24ώρου βάσεως.

6. Όλα τα εις -ιδι λήγοντα είναι χρήσεως και εργασίας σημαντικά, όπως ψαλίδι, κατσαβίδι κλπ. Εξαιρείται το αρχίδι, το οποίο συναντάται στις εξής μορφές:

· Ως βρώσεως σημαντικό: "φάε ένα αρχίδι".

· Ως κλάσεως σημαντικό (μόνο στον πληθυντικό):"κλάσε μας τα αρχίδια".

· Ως ορεκτικό: "τσίμπα ένα αρχίδι" και

· Ως δηλωτικό ποιότητας ατόμων

· Επαινετικά: "Διευθυντής με αρχίδια"

· Υποτιμητικά: "Αρχίδια διευθυντής".

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Αλλάζουν οι τζιαροί...

Κοπέλλες τζιαι κοπέλλια, χαιρετώ!
Μετά από απουσία πολλών εβδομάδων από την μλογκοσύνθεση, επιστρέφω ξανά.  Δεν θα ήθελα να ασχοληθώ καθόλου με θέματα που μας εκουράσαν πολλά τελευταία, όπως την οικονομίαν, το κυπριακό, τον Γριστόφκιαν τζιαι τους συντρόφους του, τες μητέρες πατρίδες(...)
Αντί τούτου, θα ασχοληθώ με έναν θέμα που μου ήρτεν πρόσφατα, μετά που εβρέθηκα σε έναν μιτσήν χωρκούϊν της Λευκωσίας, τζιαι επέρασα πόξω που τον καφενέν του...
Ασυναίσθητα εκοίταξα μέσα.  Είδα 7-8 αδρώπους, από μεσήλικες μέχρι ηλικιωμένους, να κάθουνται.  Άλλοι να πίνουν τον καφέν τους, άλλοι να παίζουν το ττάβλιν τους τζιαι μερικοί να θωρούν τηλεόρασην.  Μα ήντα τηλεόραση???  Μιαν μεγάλην 50άρα LCD, με βάση στον τοίχον ψηλα τζιαι μεγάλα μεγάφωνα δεξιά τζι αριστερά!  "Ήντα τζιαρόύς εφτάσαμεν!",  εσκέφτηκα...
Άμαν το καλοσκεφτείς, εν πολλά πράματα που αλλάξαν.  Οι καφενέδες γράφουν πόξω "ΚΑΦΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΝ" αντί "ΚΑΦΕΝΕΙΟΝ ΣΑΒΒΗΣ" ας πούμεν.  Τζιαι ο τιμοκατάλογος περιλαμβάνει φραπέ, καφέ φίλτρου, shark, red bull, χαμπουργκερ...
Εκτός καφενέ, εντοπίζουμεν αλλαγές σε ούλλα τα φάσματα της ζωής μας.  Οι μιτσιοί δεν παίζουν πλέον εκτός σπιτιού.  Εκτός που ηλεκτρονικά, δυσκολεύκουνται να καταλάβουν απλά παιχνίθκια όπως ππιριλλιά (βόλοι), σκατούλλικα, λιγκρίν.  Τούτα που θωρούμεν πλέον μόνον το Πάσκαν.
Στον στρατόν πάμεν έφεδροι τζιαι θωρούμεν άναυδοι τους νέους ν'αντιμιλούν στους στρατηγούς τζιαι τζείνοι να χαμογελούν απλώς.  Το ίδιον τζιαι στα σκολεία με τους μαθητές/καθηγητές.
Μα καλάν σιόρ. Επεράσαν τόσες πολλές δεκαετίες που τον τζιαρόν που τα πράματα ήταν όπως τα εξέραμεν?