Δευτέρα 12 Απριλίου 2010
Η Σωφερίνα!!!
Είσιεν πολλά χρόνια να το δοκιμάσω τούτον, αλλά είπα να δώκω τζιαι γω μιαν ευκαιρίαν εις τα τοπικά μέσα συγκοινωνίας (!) που διαθέτει ο τόπος μας.
Τες προάλλες το λοιπόν, έπρεπεν να πάρω το όχημαν για σέρβις. Εκμεταλλευόμενος την άδειαν που έπιασα που την δουλειάν, έκλεισα ραντεβού να το πάρω. Το καράζ βρίσκεται στο ΣΟΠΑΖ, το σπίτι μου στην άλλην άκρην της χώρας. Πώς να έρτω πίσω εν τω πρόβλημαν, αφού εδούλευκεν το Μωρόν. Ξέρω, εν τζιαι τα τακσιά, αλλά κόφκουν μας την σιοιρινά τον τελευταίον τζιαιρόν. Γι’ αυτόν είπα να δώκω μια ευκαιρίας στα «Λεωφορεία Λευκωσίας».
Εξαπόλυσα το αυτοκίνητον τζιαι επήα στην στάσην που ήταν απέναντι ακριβώς. Πιάνω τηλέφωνον την εταιρείαν, για να μάθω τι νούμερον λεωφορείον να πιάσω. Εξυπηρέτησεν με μια πολλά ευγενική κορού, που μου είπε να πιάσω το νούμερον τάδε που θα με πάρει στο Άγαλμα, τζιαι που τζιαμέ τζιαι τζει να πιάσω το νούμερον τάδε να πάω σπίτιν μου. Καλώς. Σε 10 λεπτά, φτάνει το λεωφορείον μου.
Εχάρηκα που είδα ότι είσιεν αλλό 5-6 πλάσματα μέσα, μισοί κυπραίοι τζιαι μισοί αλλοδαποί.
«Καλημέρα», λαλώ του μεσήλικα σιωφέρη, πληρώνοντας για το εισιτήριον. Καμιά απάντηση.
«Ευχαριστώ», λαλώ του. Σιγή ιχθύος. Δηλαδή, μαντές τζιαι ελάλεν μου «Να σου σιέ….». Τέλος πάντων. Έκατσα. Σε 15 λεπτά είμασταν στο άγαλμα. Κατά καλήν μου τύχην, το άλλον λεωφορείον εκαρτέραν τζιαμέ ώσπου να γενεί 8:30, νάρτουν τζι άλλοι επιβάτες τζιαι να ξεκινήσει.
Μπαίνω μέσα. Έκπληξη! Σιωφερίνα, ετών 45-50, ομιλικότατη τζιαι καπάτσα!
Έκατσα μέσα, επαρατήρουν τζιαι άκουα. Λλίον πίσω που την σιωφερίναν, εκάθουνταν αλλό 2 κυρίες. Τζι αντακώσαν να μιλούν για μαειρέματα, νοικοτζυρκά, δουλειές. Λαλεί τους η Σ:
«΄Εβαλα το φαϊν πάνω, αλλά εν τζιαι πρόφτασεν να καταστηθεί. Άφηκα το τζ ήρτα δουλειάν. ¨Ηνταμ πον να κάμω? Πόσα να προφτάσω?»
Άτιμη κοινωνία, λαλώ που μέσα μου.
Μπαινει τζείνην την ώραν τζι ένας μουζουρής με την μουζούρεναν του. Δείχνουν της τες κάρτες τους (μηνιαίες νομίζω) τζια παν να κάτσουν. Όοοοπ! Σταματά τους η Σ.
Δείχνει την κάρταν της κορούς, που προφανώς είσιεν τζιαι την φωτογραφίαν της πάνω.
«Δαμέ, δις ις γιού. Έννεν?»
«Γες, μάνταμ», πολοέται τζείνη.
«Ε μα τούτος, ποιος ένι κόρη?» λαλεί της, δείχνοντας την κάρτα του άλλου.
«Δις ις μάϊ χάσπαντ,», τζιαι δείνει της τον άντραν της που έκατσεν πιλέ.
«Αααα, μα χήαρ, έσιει μουστάτζιην. Νάου ένεσιη? Έκοψεν το?». Τζείνα που της ελάλεν έκαμνεν τα τζιαι στην νοηματικήν, ειδεμή έν θα εκαταλάβαινεν η κορού.
«Γες μάνταμ!»
«Καλάν».
Ξεκινούμεν. Μετά που 100 μέτρα, μες στην Ευαγόρου που έσιει 4 λωρίδες κυκλοφορίας, πάνει μας κότσιηνον. Πλευρίζει έναν άλλον αυτοκίνητον τζιαι φωνάζει του:
«Κύριε Πάμπο γεια σου, τι κάμνεις? Εκατάλαβες με? Είμαι η τάδε που το τάδε….»
Αφταίνει πράσινον. Πουρούες πίσω μας.
«Εεε καλάν σιόρ!» Θωρεί που το καθρεφτούϊν πίσω. «Εν τζιαι συνάδελφος! Τι θέλεις ρε? Πού εννά πάεις τζιαι βιάζεσαι?» Δικλά πάνω μας τζιαι λαλεί:
«Εν πολλά καλόν παιδίν τούτος ο σιωφέρης, αλλά βιάζεται λλίον περίτου που το κανονικόν»
Φιρμός. Τζιαι δεν την εσταμάταν τίποτε. Σε μια περίπτωσην που είσιεν αυτοκίνητον ομπρός τζιαι έθελεν να περάσει, έκλωσεν λλίον αριστερά, εφκήκεν πεζοδρόμιον τζιαι πέρασεν!
Σε 20 λεπτά ήμουν έσσο μου. Περπατώντας που την στάσην ως το σπίτιν, εγέλουν μόνος μου μες τον δρόμον!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά δυνατή η σιοφερίνα!
Πολλά παραστατικός φίλε, γελώ μόνος μου κόμα!
:-) kalh h shoferina!
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Εβαλα το φαϊν πάνω, αλλά εν τζιαι πρόφτασεν να καταστηθεί
hahahaha
to kolokasin pantwn ammen katasththei en trwetai:-)
kalhn eftomadan file mou!
Aχαχαχαχααααα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε είshε τζιαιρό να ποτυλιχτείς αλλά επειδή το καλόν το πράμαν αρκεί νάρτει, εκέντησες.
Η σωφερίνα, χουχουχου...πολλύν χάζιν ο τίτλος τζαι η ιστορία!! Ειδικά άρεσεν που που λαλείς "Περπατώντας που την στάσην ως το σπίτιν, εγέλουν μόνος μου μες τον δρόμον!"
Εν κάτι που τούτα που θωρείς τζαι πράγματι σιέζεις γέλιον.
BTW Υποψιάζουμαι ότι εν η σωφερίνα που έκοψα τες προάλλες ποτζεί στα οικόπεδα στο νέο ΓΣΠ πας σε μιαν κούρβαν, τζείνην που εν καμιάν 100ήν μοίρες γωνιά αν εκατάλαβες. Επήαιννα με την Baby τζαι το baby μέσα τζαι θωρώ μιαν "σωφερίνα" πας τα 45-50 όπως λαλείς τζι εσύ, με το λεωφορείο γεμάτο ροκόλους να πιάνει την κούρβα τόσον ανοιχτά απέναντι μου τζαι να διά μες τη μερκά μου. Α μάνα μου λαλώ έννα μας ξεκληρίσει. Ζαοτιμονιάζω ποτζεί ποδά, ποφεύκω την, φκαίνω έξω που τα ρούχα μου, παίζω πουρού τζαι ξιτιμάζω σαν το γάαρο. Αποτέλεσμα τρώω τζαι την "παρατήρηση" που την Baby ότι εξύπνησα το baby που ετζοιμάτουν. Εφάρασα το καημένο, αλλά ήταν να μας φάει λάχανο γαμώτο. Περιττόν να πω η Σωφερίνα όπως έμπαινε της κούρβας με το "eye of the cow" βλέμμα, λυμένη τζαι σταμένη του ύπνου, το ίδιον έφυεν τζαι στ' @ρχίδι@ της που έν έσhει...!!!!
χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήγελώ τζαι με το ποστ! γελώ τζαι με το σχόλιο του Κκουλλά!
τζαι γελώ δυνατά! άσε! εν να με περάσουν για πελλή δαμέσα..!
ίντα κοπέλλα η σωφερίνα όμως!
κάμνει μου τζαι εντύπωση ότι έφτασες έτσι γλίορα σπίτι σου. εγώ εν έχω τόση εμπιστοσύνη στα λεωφορεία μες στη Λευκωσία!
(γελώ ακόμα)
Τζιαι με το αυτοκίνητο πόση ώρα θα έκαμνες σε περίπτωση νόρμαλ τζιαι σε περίπτωση τράφικ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόρμαλ...κανέναν 45λεπτο την δεδομένην ώραν. Με το λεωφορείον, επήρεν μου σύνολον 1 ώρα (αναμονή λεωφορείου, αλλαγή λεωφορείου, διαδρομή) που εν περίπου το ίδιον αν έβρισκα κίνησην με τ' αυτοκίνητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει κουράγιο να χρησιμοποιήσεις λεωφορείο στη Λευκωσία. τουλάχιστον πέρασες καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήratio χρόνος με λεωφορείο/χρόνος με ιδιοτικό όχημα 1.33 είναι πολλά καλό. Το καλλύττερο που μπορεί να έχουμε σε χώρες με καλές δημόσιες μεταφορές είναι 0.9 με 1.1 (εφικτός στόχος είναι να κάμνεις περίπου τον ίδιο χρόνο με τες δημόσιες μεταφορές). Άρα δεν είναι τζιαι τόσο άσσιημα, αν κρίνουμε μάλιστα ότι ούτε πρωταιρεότητα έχουν τα λεωφορεία σε λωρίδες ξεχωριστές, ούτε τα φώτα είναι προγραμματισμένα για να τους διούν πρωταιρεότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήEν είσαι άνετος/ελεύθερος όμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά εν θα θυσιάζα άνεση τζαι την όποια εξοικονόμηση χρήματος για έτσι ratio.
Αν το σάσουν είμαι πρόθυμος.
Αλλά ξέρετε?
Εν θέλουν !!
δυνατή η οδηγός!! χαχαχαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι αθθρώπους θέλει η Κύπρος. Έτσι αθθρώπους είσςεν. Έφαν μας το άγχος. Εχάθειν η ευθυμοσύνη.
ελπίζω με τες νέες συγκοινωνίες να μπορώ να βιώσω κάτι παρόμοιον τζςαι γιώ εις την πόλην μου.
Μισή ωρα χρειάστηκα να το διαβάσω και να το εμπεδώσω.Τελικά το κατάλαβα και γέλασα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι ακόμη!
Εχουμε το ιδιο Template στο blog μας.
Μήπως αυτό σημαίνει οτι τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται?
Φοβερή η ανάρτηση σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέλασα με την καρδιά μου.
www.tiniakos12.blogspot.com
Xristin: Πιθανόν....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ παιδιά και καλωσορίσατε!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλά καλός, να σαι καλά! εγώ μια ζωή πηγαινοερχόμουν από το χωριό μου στην χώραν. για σχολείο, για να ψουμνίσω ρούχα, τα πάντα. έφατα με το κουτάλιν τα λεωφορεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή