Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Αχρείαστες, βασανιστικές αργίες...

Την περασμένην εφτομάδαν, Παρασκευή τζιαι 13 (!) εγιόρταζεν ο Αρχιεπίσκοπος μας.  Ως τζιαμέ, ούλλα καλά.  Να ζήσει!  Γιατί όμως ναν σχολική αργία, ποττέ μου εν το εκατάλαβα.
Δημιουργείται μεγάλον πρόβλημα για μας που δουλεύκουμε (εξόν που τους εκπαιδευτικούς, νομίζω ούλλοι οι άλλοι).  Πού να αφήσεις τα μωρά?  Έσσο μόνα τους?  Με την γιαγιά?  Αν δεν ιμπόρει?  Αν δεν ιζιεί?
Τζιαι άτε τξιαι εν λλίον πιο μεγάλα τα παιθκιά σου.  Εν θα μείνουν έσσο μόνοι τους ΚΑΤΟΥΔΕΝΑΝ ΛΟΓΟΝ!  Θα αναζητήσουν εξόδους, συνευρέσεις, περιπάτους κλπ.  Χάος η κατάσταση!  Είμαστεν για νάμαστιν.  Με το παραμικρό προσπαθούμεν που μιτσιοί να λουφαρίσκουμεν.  Θα ήταν πιο σοφόν τζιαι πρέπον να επηαίναν οι μιτσσιοί σκολείον, να τους εμιλούσαν για τον θεσμόν του αρχιεπισκόπου (να ξέρουν ήντα μπόνει...), να κάμνουν καμιάν γιορτούαν κλπ.

3 σχόλια:

  1. μα να χάσουν το τριήμερο οι δασκάλοι? γίνεται έτσι πράμα?
    συμφωνώ απόλυτα μαζί σου α!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. διάβαζα μια έρευνα που έγινε σε χώρες της ΕΕ και έβγαζε την Κύπρο στις ψηλότερες θέσεις σχολικών αργιών.για ψύλλου πήδημα, τα σχολεία στην Κύπρο κλείνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν είναι πρόβλημα η αργία του εκπαιδευτικού αλλά το ότι δεν έχουμε σωστή υποδομή όπως τα αναφέρει ο φίλος μου Itsmylife για τα συνεπαγόμενα που έχουν να κάμουν με τα παιδιά.

    Τζαι κάτσε εσύ ξιμπέρτευκε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή