Τα 10 τα δικά μου!

Κοπέλλια τζιαι κοπέλλες, καλώς σας ήβρα.
Πολλήν τζιαιρόν να γράψουμεν, αφού μιαν ποτζιεί τζιαι μια ποδάν, έν ήβρα αθκιάσιν.  Αλλά με την ευκαιρίαν που αρκέψετε τούτον το θέμαν, είπα να αναφέρω τζιαι γω τα δικά μου...
1. Να βρέσιει πολλά, τζιαι γω έσσο να τρώω την λουβάναν μου μαζίν με την ζιβάναν ή στερκόν κρασίν.
2. Να βρέθεσαι μετά που τζιαρόν με παρέες παλιές τζιαι καλές, να απολαμβάνεις να έισαι μαζίν ξανά.
3. Να αρκέψει τυχαία κάποιος να λαλεί ανέκδοτα τζιαι να μεν ισταματούμεν, να κλαίμεν που το γέλιον (επεθήμησά το τούτον)
4. Το ξι-άγχωτον περπάτημαν, χωρίς βιασύνην.
5. Το πελεκανικόν.  Αρέσκει μου να ασχολούμαι με το ξύλον, να κάμνω πράματα που άμαν το πρωτοσκεφτείς, εν τολμάς να το αρκέψεις.
6. Το ψήσιμον των σουβλακιών, μιαν απλήν νύχταν.
7. Η συνεύρεση με συγγενείς, όϊ μόνον σε μνημόσυνα τζιαι βαφτίσια...
8. Να μαειρεύκω τζιαι να δοκιμάζω συνέχεια νέες συνταγές..
9. Να κάμνω όνειρα.  Για οποιαδήποτε πράματα.  Τζιαι μετά σιγά-σιγά να τα θωρώ να πραγματοποιούνται, έστω ως έναν βαθμόν.
10. Να πηαίνω στο βουνόν τζιαι να κάθουμαι που κας τον πεύκον!

Κουλλουφκιόν...

Όπως θα εκαταλάβατε μερικοί, εξεκούραζα το κορμούδιν μου τες τελευταίες ημέρες, στις θάλασσες τζιαι τα βουνά.  Η πρώτη εφτομάδα (στην θάλασσα) επέρασεν πολλά ωραία, αφού ετζοίλαν μια χαρά στες παραλίες, τα δωμάτια με τα έαρκοντίσιον, το φαϊν, τες μπύρες...Την δεύτερην είπαμεν να ρηλαξάρουμεν λλίον πας τα βουνά, στες Πλάτρες.  Σαν το βουνόν, για μέναν έν έσιει !  Αλλά δυστυχώς επήαμεν τζιαι ήβραμεν 40 βαθμούς τζιαι δεν ιξέραμεν τι να κάμουμεν (χωρίς κλιματισμόν!).  Μια μέραν το λοιπόν, αποφασίσαμεν να πάμεν νάβρουμεν λλίην δροσιάν, σε μιαν ποταμοσιάν, στο γεφύριν του Τζέλεφου.  Πολλά ωραίος τόπος, εξαναπήα τζι άρεσέν μου.  Για τζείνους που δεν το έχουν υπόψιν, είναι μια ποταμοσιά με νερόν κρυόν που τρέσιει συνέχεια, 15-20 λεπτά δρόμον μετά τα Καμινάρκα (δρόμος Πρόδρομος-Λεμύυου-Τρεις Ελιές-Καμινάρκα).  Οσσιός πολλύς, δάσος τζιαι νερό.  Τον ποταμόν σταυρώνει τον το ομώνυμον γεφύρι (Βενετικής εποχής) που ήταν κάπιτε το πέρασμα από Λευκω΄σίαν προς Πάφον. 

Φτάνουμεν το λοιπόν, τζιαι τι θωρούμεν.  Τρεις οικογένειες/παρέες μέσαν στον ποταμόν κυριολεκτικά.  εκάθουνταν μέσα σιόρ.  Άλλοι εππέφταν μέσα, άλλοι εβάλαν καρέκλες πλαστικές μέσα τζιαι κάθουνταν.  Δίπλα οι παττίσιες, οι μπύρες, να πγώνουν που τον νερόν του ποταμού.  Εκάμασιν παρακαλώ τζιαι ιδιόχτητους φραμούς με πέτρες, για να πολλινίσκει το νερόν τζια μέ κοντά τους.

Τζιαι ρε κούλλουφοι, τι φτάιω εγώ, που δεν μπορώ να πιω το καθαρό (προηγουμένως) νερόν του ποταμού, να το φχαριστηθώ?  Να χορτάσει το μμάτιν μου ομορφκιάν? Εδιερωτούμουν πού εν το δασονομείον.  την ώραν που εφεύκανεν, φτάνει τζιιαι το διπλοκάμπινον με 2 τύπους του τμήματος δασών.  Ιδέαν!  αφού εβρεθήκαν τζιαι γνωστοί με την μιαν παρέαν.  Ο ένας μάλιστα έπινεν τζιαι την μπύραν του που έχωνεν διακριτικά μες την κάσιαν του διπλοκάμπινου!

Παρθέτω απόσπασμα από δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με την πρόσφατη κλοπή εκρηκτικών από στρατόπεδο της ΕΦ.

Στο στρατόπεδο υπήρχαν έξι φυλάκια για σκοπιές και πριν λίγο καιρό είχε κατεδαφιστεί το ένα. Ωστόσο, οι υπόλοιπες πέντε σπανίως ήταν πλήρως επανδρωμένες. Όπως ανέφεραν στον «Π» καλά ενημερωμένες πηγές, μονίμως επανδρωμένη ήταν μόνο η σκοπιά της πύλης του στρατοπέδου, ενώ οι υπόλοιπες επανδρώνονταν περιοδικά ή και καθόλου, αφού είχε επέλθει χαλάρωση του προσωπικού, το οποίο ήταν πεπεισμένο ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος. Ιδιαιτέρως η σκοπιά δίπλα στην αποθήκη εκρηκτικών από την οποία έγινε η κλοπή ήταν μάλλον διακοσμητική. Το σίγουρο είναι ότι την περίοδο κατά την οποία έγινε η διάρρηξη δεν υπήρχε σκοπός........Όσο και αν ο υπ. 'Αμυνας δείχνει εξοργισμένος με την κατάσταση στο στρατόπεδο, που αποτελεί μνημείο ξεχαρβαλώματος της ΕΦ, δεν έδωσε εξηγήσεις για την ανυπαρξία παθητικών μέτρων ασφαλείας όπως καμερών επιτήρησης, συναγερμού και ανιχνευτών κίνησης. Όταν και το τελευταίο μπακάλικο στην Κύπρο είναι εξοπλισμένο με συστήματα συναγερμού και κάμερες, είναι αδιανόητο τέτοια συστήματα να μην υπάρχουν σε ευαίσθητες εγκαταστάσεις της ΕΦ

Μα καλάν.  Τωρά περιπαίζουν μας?  Εν πράμαν που το ξέρει ούλλος ο κόσμος, ότι η ΕΦ είναι "μπείτε σκύλοι αλέστε".  Να πιστέψω ότι κοτζιάμου υπουργοί, στρατηγοί, διοικητές, δεν γνωρίζουν το πρόβλημαν τζιαι δεν καταλήγουν σε μιαν λύσην?  Τόσον πολλήν νουν χρειάζεται?

Παοτόν!

Εννά μας παντρέψει με αρσενικόν τούτος ο γιος μου ο μιτσής!
Ρε κουμπάρε επαραδέχτηκα τον!  Είναι τρομερός. Άμαν πεινάσει, ό,τι θυμάται σιέρεται.  Ειδικά τωρά το καλοτζιαίριν, δώστου "καπούζιν", "παοτό", "μιμό"...ότι προφτάσει.
Εχτές το δείλις, εξύπνησεν, εκατέβην κάτω τζι αντάκωσεν.  Καρπούζιν, πριν λείψει επαράγγειλεν χυμόν, τζιαι μετά παγωτόν που το ψυγείον.  Άμαν ετέλειωσεν, είπα να τον πιάσω να πάμεν λλίον στον πεζόδρομον, να βουρήσει να τα καταλύσει.  Έπαιξεν κάμποσον τζιαι με τες σούσες, εβούρησεν, έπαιξεν με τα χώματα, εγέλασεν.
Άμαν ενύχτωσεν, έπια τον που το σιέριν να στραφούμεν, να κάμει μπάνιο τζιαι να τον βάλουμεν να ππέσει.  Σαν επερπατούσαμεν τζιαι έδειχνά του το φεγγαράκιν, τα σκυλάκια κλπ, γυρίζει θωρεί με τζιαι λαλεί: "Παπά, επείνασα!"
(Ά Παναγία μου), σκέφτουμαι, (αρκέψαμεν πάλε).
"Παπά, θέλω κόφλεκ".
"Καλάν μάνα μου, να πάμεν σπίτιν, να κάμεις μπάνιον, να φάεις με το γάλαν σου τζιαι να κοιμηθούμεν, εντάξει?"
"Θέλω παοτό".
"Μα αφού αφάμεν παγωτό σπίτιν".
"Εννά φάμεν σπίτιν?" (ολόγελος).
"Όϊ, ΕΦΑΜΕΝ σπίτιν , πριν φύουμεν".
"Έχει πίτιν παοτόν?"
(ΠΠΕεεε!)
"ΕΕΕΕΕ!  ΕΝ-ΝΑ ΦΑΜΕΝ ΠΑ-Ο-ΤΟΝ! ΕΝ-ΝΑ ΦΑΜΕΝ ΠΑ-Ο-ΤΟΝ"!!!
........

Λουκάνικα κρασάτα!

Την περασμένην εφτομάδαν, είχαμεν παρέαν έσσο, μιαν οικογένειαν φίλων.  Τωρά που εμπήκεν τζιαι το καλοτζιαρούδιν τζιαι άρκεψεν τζιαι το μουντιάλ, εν η χαρά μου να γυρίζω την TV προς την βεράνταν, να τρώμεν τα σουβλόυθκια μας τζιαι να πίνουμεν τες μπύρες μας.  Έπρεπεν όμως να παραγγείλουμεν, γι αυτόν ανέλαβα να πιάω τηλέφωνο σε έναν σουβλιτζίδικον που εδοκιμάσαμεν πρόσφατα τζιαι άρεσεν μου.  Παραθέτω την συνομιλίαν μου μαζίν με τον υπάλληλον/ντελιβεράν:
(Ε= Εγώ, Υ = Υπάλληλος).
Ε - Καλησπέρα, να κάμω μιαν παραγγελίαν για ντελίβερι σε παρακαλώ?
Υ - Ναι καλό, πέτε μου.
Ε - Θέλουμεν 2 σουβλάκια, 3 μιξ, 2 γύρους χοιρινόν τζιαι μιαν λουκάνικα κρασάτα.
Υ - (Σκεφτικός) Μα έχουμεν λουκάνικα...?
Ε - Ξέρω?  Έν έσιετε?  Το μενού σας πάντως έσιει τα πάνω...
Υ - Έναν λεπτόν.  Μάστρε!  Έχουμεν λουκάνικα?
Πάυση.
Υ - Έν έχουμεν λουκάνικα.
Ε - Ε καλάν. Έν πειράζει. 
Υ - Να μεν φέρω?
!!!!!!!
Ε - Ε αφού είπες ότι έν έσιει!
Υ - (σκεφτικός πάλε).  Ννναί.  Καλάν.  Σε σαράντα λεπτά εννά τα φέρω.
Ε - ΟΚ.
Σε πιο λλίον που σαράντα λεπτά, έρκεται ο τύπος με την μοτόραν.
Υ - Καλησπέρα!  (εκατάλαβα ότι εν τζείνος που την χαρακτηριστικήν του φωνήν).
Ε - Καλησπέρα.  Εν ούλλα έννεν?
Υ - (Χαμογελαστός) Ναι.  Θκυο σουβλάκια, τρεις μιξ τζιαι θκυο γύρους χοιρινόν.
Ε - Τα λουκάνικα πούντα?
Φεύκει το χαμόγελον, ανοίουσιν τα μμάθκια του τζιαι θωρεί με χάσκοντα!
Αρκέφκω τζιαι γελώ τζιαι αφού εκατάλαβεν ότι τον επείραζα, άρκεψεν τζιαι εγέλαν τζιαι τζείνος...

Ε κανεί σιόρ, κανεί!

Εν γινίσκεται μάνα μου.  Εν καθαρή κλεψιά τα ευλοημένα!  Μα ποιον περιπαίζουσιν σιόρ?  Ενομίσασιν ότι εν με μαλάκες που έχουν να κάμουν?
Έχουμεν και λέμεν.  Τιμή αργού πετρελαίου διεθνώς: $87.15 την βαρέλαν, στες 3/5/2010.
Κατραφατσιά μες τούντην περιρρέουσαν ατμόσφαιραν (επεθυμήσαμεν το έννεν?) τζιαι λόγω αυξημένων ανησυχιών για την ανάκαμψην της παγκόσμιας οικονομίας.  Αποτέλσμαν?
Ππέφτει η τιμή σε 18 μέρες, φτάνει τα $64,24 την βαρέλαν (με την βαρέλαν μαζίν).  Κάτω κατά 26% σε παρακαλώ.  Περιμένουμεν καμιάν ανακοίνωσην που τον υπουργάτσαν της βιομηχανίας μας...τίποτε.  Ώσπου τζιαι εκαήλησεν τζιαι είπεν το σοφόν: "Η πτώση της τιμής δικαιολογεί μιαν μείωσην μέχρι τζιαι 2-2,5 σεντ..!"  Λεβέντη μου!  Μα ίνταλως τα έφκαλες?  Πας το αριθμητήριον που σου έδωκεν η γιαγιά σου που' σουν δημοτικόν?  Το 26% = 2,5% στην Κύπρον?   Τζιαι πρόσεξε!  Επεριμέναμεν εφτομάες για τούντην μείωσην.  Όϊ όπως πριν που άμαν ήταν σταθερή η τιμή έξω, ή ανέβαινε κατά κάτι σεντς, ττουπ!  κάθε εφτομάδαν επαραλαμβάναν φορτίον οι εταιρείες, πιο ακριβά.  Τωρά, μια φοράν επαραλάβασιν.  Τζιαι το άλλον?  Δημοσίευση του Φιλελεύθερο:
"Δεν δικαιολογείται για τις εταιρείες πετρελαιοειδών μείωση στις τιμές των καυσίμων, αφού, όπως αναφέρουν, οι διεθνείς μειώσεις στα καύσιμα έχουν αντισταθμιστεί από την αύξηση του δολαρίου."

Τον τζιαρόν όμως (11/7/2008) που το καταραμένον ετιμάτουν $147,77 (χωρίς την βαρέλλαν) ΔΕΝ ελοάρκαζεν κανένας την τιμή του ευρώ έναντι του Δολαρίου, που επήεν ως το 1,6038.

Αλλά άμαν η λαϊκή κυβέρνηση περιμένει που τους φόρους στα καύσιμα να τα τζιεπώσει, τι να πούμεν?  Να σσιύψουμεν τζι άλλον???

Μια από τις ωραιότερες ροκ μπαλάντες..!

http://www.youtube.com/watch?v=BbsM23fNgXk

There was a time when we sailed on together

Once had a dream that we shared on the way

There was a place where we used to seek shelter

I never knew the pain of the price I would pay




You led me on with a cloak and a dagger

And I didn't know you had made other plans

You had me believe we were meant for forever


I really thought my heart would be safe in your hands



Lorelei

My ship has passed you by

And though you promised me to show the way

You led me astray

You were my lorelei

What kind of fool was I

Cause I believed in every word you said

And now I wonder why

Lorelei



There was a time when we held one another

Bearing our souls in the light of the flame

Those were the days now I've lost my illusions

Sometimes I wake in the night and I call out your name

Lorelei

My ship has passed you by

And though you promised me to show the way

You led me astray

You were my lorelei

What kind of fool was I

Cause I believed in every word you said

And now I wonder why

Lorelei



Now there's a light that shines on the river

Blinding my eyes from so far away

Shot through the heart but now I know better

As hard as it is to resist the song that you play



Lorelei